அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: செய்ந்நன்றியறிதல்/Gratitude/Seynnandri
Aridhal
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 101
செய்யாமல்
செய்த
உதவிக்கு
வையகமும்
வானகமும்
ஆற்றல்
அரிது
Seyyaamal Seydha Udhavikku
Vaiyakamum
Vaanakamum Aatral Aridhu
Explanation
(The gift of) heaven and earth is not an
equivalent for a benefit which is conferred where none had been received
குறள் 102
காலத்தி
னாற்செய்த
நன்றி
சிறிதெனினும்
ஞாலத்தின்
மாணப்
பெரிது
Kaalaththi Naarseydha
Nandri Siridheninum
Gnaalaththin Maanap Peridhu
Explanation
A favour conferred in the time of need, though
it be small (in itself), is (in value) much larger than the world
குறள் 103
பயன்தூக்கார்
செய்த
உதவி
நயன்தூக்கின்
நன்மை
கடலின்
பெரிது
Payandhookkaar Seydha
Udhavi Nayandhookkin
Nanmai Katalin Peridhu
Explanation
If we weigh the excellence of a benefit which is
conferred without weighing the return, it is larger than the sea
குறள் 104
தினைத்துணை
நன்றி
செயினும்
பனைத்துணையாக்
கொள்வர்
பயன்தெரி
வார்
Thinaiththunai Nandri
Seyinum Panaiththunaiyaak
Kolvar Payandheri Vaar
Explanation
Though the benefit conferred be as small as a
millet seed, those who know its advantage will consider it as large as a
palmyra fruit
குறள் 105
உதவி
வரைத்தன்
றுதவி
உதவி
செயப்பட்டார்
சால்பின்
வரைத்து
Udhavi Varaiththandru
Udhavi Udhavi
Seyappattaar Saalpin Varaiththu
Explanation
The benefit itself is not the measure of the
benefit; the worth of those who have received it is its measure
குறள் 106
மறவற்க
மாசற்றார்
கேண்மை
துறவற்க
துன்பத்துள்
துப்பாயார்
நட்பு
Maravarka Maasatraar Kenmai
Thuravarka
Thunpaththul Thuppaayaar Natpu
Explanation
Forsake not the friendship of those who have
been your staff in adversity Forget not be benevolence of the blameless
குறள் 107
எழுமை
எழுபிறப்பும்
உள்ளுவர்
தங்கண்
விழுமந்
துடைத்தவர்
நட்பு
Ezhumai Ezhupirappum
Ulluvar Thangan
Vizhuman Thutaiththavar Natpu
Explanation
(The wise) will remember throughout their
seven-fold births the love of those who have wiped away their affliction
குறள் 108
நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லது
அன்றே மறப்பது நன்று
Nandri Marappadhu
Nandrandru Nandralladhu
Andre Marappadhu Nandru
Explanation
It is not good to forget a benefit; it is good
to forget an injury even in the very moment (in which it is inflicted)
குறள் 109
கொன்றன்ன
இன்னா
செயினும்
அவர்செய்த
ஒன்றுநன்
றுள்ளக்
கெடும்
Kondranna Innaa Seyinum
Avarseydha
Ondrunandru Ullak Ketum
Explanation
Though one inflict an injury great as murder, it
will perish before the thought of one benefit (formerly) conferred
குறள் 110
எந்நன்றி
கொன்றார்க்கும்
உய்வுண்டாம்
உய்வில்லை
செய்ந்நன்றி
கொன்ற
மகற்கு
Ennandri Kondraarkkum
Uyvuntaam Uyvillai
Seynnandri Kondra Makarku
Explanation
He who has killed every virtue may yet escape;
there is no escape for him who has killed a benefit
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: நடுவு நிலைமை/Impartiality/Natuvu Nilaimai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 111
தகுதி
யெனவொன்று
நன்றே
பகுதியாற்
பாற்பட்
டொழுகப்
பெறின்
Thakudhi Enavondru Nandre
Pakudhiyaal
Paarpattu Ozhukap Perin
Explanation
That equity which consists in acting with equal
regard to each of (the three) divisions of men [enemies, strangers and friends]
is a pre-eminent virtue
குறள் 112
செப்பம் உடையவன் ஆக்கஞ் சிதைவின்றி
எச்சத்திற் கேமாப் புடைத்து
Seppam Utaiyavan Aakkanj
Chidhaivindri
Echchaththir Kemaappu Utaiththu
Explanation
The wealth of the man of rectitude will not
perish, but will bring happiness also to his posterity
குறள் 113
நன்றே தரினும் நடுவிகந்தாம் ஆக்கத்தை
அன்றே யொழிய விடல்
Nandre Tharinum
Natuvikandhaam Aakkaththai
Andre Yozhiya Vital
Explanation
Forsake in the very moment (of acquisition) that
gain which, though it should bring advantage, is without equity
குறள் 114
தக்கார்
தகவிலர்
என்ப
தவரவர்
எச்சத்தாற்
காணப்
படும்
Thakkaar Thakavilar Enpadhu
Avaravar
Echchaththaar Kaanap Patum
Explanation
The worthy and unworthy may be known by the
existence or otherwise of good offsprings
குறள் 115
கேடும் பெருக்கமும் இல்லல்ல நெஞ்சத்துக்
கோடாமை சான்றோர்க் கணி
Ketum Perukkamum Illalla
Nenjaththuk
Kotaamai Saandrork Kani
Explanation
Loss and gain come not without cause; it is the
ornament of the wise to preserve evenness of mind (under both)
குறள் 116
கெடுவல்யான்
என்ப
தறிகதன்
நெஞ்சம்
நடுவொரீஇ
அல்ல
செயின்
Ketuvalyaan Enpadhu
Arikadhan Nenjam
Natuvoreei Alla Seyin
Explanation
Let him whose mind departing from equity commits
sin well consider thus within himself, "I shall perish."
குறள் 117
கெடுவாக
வையா
துலகம்
நடுவாக
நன்றிக்கண்
தங்கியான்
தாழ்வு
Ketuvaaka Vaiyaadhu Ulakam
Natuvaaka
Nandrikkan Thangiyaan Thaazhvu
Explanation
The great will not regard as poverty the low
estate of that man who dwells in the virtue of equity
குறள் 118
சமன்செய்து
சீர்தூக்குங்
கோல்போல்
அமைந்தொருபாற்
கோடாமை
சான்றோர்க்
கணி
Samanseydhu Seerdhookkung
Kolpol Amaindhorupaal
Kotaamai Saandrork Kani
Explanation
To incline to neither side, but to rest
impartial as the even-fixed scale is the ornament of the wise
குறள் 119
சொற்கோட்டம்
இல்லது
செப்பம்
ஒருதலையா
உட்கோட்டம்
இன்மை
பெறின்
Sorkottam Illadhu Seppam
Orudhalaiyaa
Utkottam Inmai Perin
Explanation
Freedom from obliquity of speech is rectitude,
if there be (corresponding) freedom from bias of mind
குறள் 120
வாணிகம்
செய்வார்க்கு
வாணிகம்
பேணிப்
பிறவும்
தமபோல்
செயின்
Vaanikam Seyvaarkku
Vaanikam Penip
Piravum Thamapol Seyin
Explanation
The true merchandize of merchants is to guard
and do by the things of others as they do by their own
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: அடக்கம் உடைமை/The Possession of Self-restraint/Atakkamutaimai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 121
அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும் அடங்காமை
ஆரிருள் உய்த்து விடும்
Atakkam Amararul Uykkum
Atangaamai
Aarirul Uyththu Vitum
Explanation
Self-control will place (a man) among the Gods;
the want of it will drive (him) into the thickest darkness (of hell)
குறள் 122
காக்க
பொருளா
அடக்கத்தை
ஆக்கம்
அதனினூஉங்
கில்லை
உயிர்க்கு
Kaakka Porulaa Atakkaththai
Aakkam
Adhaninooung Killai Uyirkku
Explanation
Let self-control be guarded as a treasure; there
is no greater source of good for man than that
குறள் 123
செறிவறிந்து
சீர்மை
பயக்கும்
அறிவறிந்
தாற்றின்
அடங்கப்
பெறின்
Serivarindhu Seermai
Payakkum Arivarindhu
Aatrin Atangap Perin
Explanation
Knowing that self-control is knowledge, if a man
should control himself, in the prescribed course, such self-control will bring
him distinction among the wise
குறள் 124
நிலையின்
திரியா
தடங்கியான்
தோற்றம்
மலையினும்
மாணப்
பெரிது
Nilaiyin Thiriyaadhu
Atangiyaan Thotram
Malaiyinum Maanap Peridhu
Explanation
More lofty than a mountain will be the greatness
of that man who without swerving from his domestic state, controls himself
குறள் 125
எல்லார்க்கும் நன்றாம் பணிதல் அவருள்ளும்
செல்வர்க்கே செல்வம் தகைத்து
Ellaarkkum Nandraam
Panidhal Avarullum
Selvarkke Selvam Thakaiththu
Explanation
Humility is good in all; but especially in the
rich it is (the excellence of) higher riches
குறள் 126
ஒருமையுள்
ஆமைபோல்
ஐந்தடக்கல்
ஆற்றின்
எழுமையும்
ஏமாப்
புடைத்து
Orumaiyul Aamaipol
Aindhatakkal Aatrin
Ezhumaiyum Emaap Putaiththu
Explanation
1 7 Should one throughout a single birth, like a
tortoise keep in his five senses, the fruit of it will prove a
குறள் 127
யாகாவா
ராயினும்
நாகாக்க
காவாக்காற்
சோகாப்பர்
சொல்லிழுக்குப்
பட்டு
Yaakaavaa Raayinum
Naakaakka Kaavaakkaal
Sokaappar Sollizhukkup Pattu
Explanation
Whatever besides you leave unguarded, guard your
tongue; otherwise errors of speech and the consequent misery will ensue
குறள் 128
ஒன்றானுந்
தீச்சொல்
பொருட்பயன்
உண்டாயின்
நன்றாகா
தாகி
விடும்
Ondraanun Theechchol Porutpayan
Untaayin
Nandraakaa Thaaki Vitum
Explanation
If a man's speech be productive of a single
evil, all the good by him will be turned into evil
குறள் 129
தீயினாற் சுட்டபுண் உள்ளாறும் ஆறாதே
நாவினாற் சுட்ட வடு
Theeyinaar Suttapun
Ullaarum Aaraadhe
Naavinaar Sutta Vatu
Explanation
The wound which has been burnt in by fire may
heal, but a wound burnt in by the tongue will never heal
குறள் 130
கதங்காத்துக் கற்றடங்கல் ஆற்றுவான் செவ்வி
அறம்பார்க்கும் ஆற்றின் நுழைந்து
Kadhangaaththuk Katratangal
Aatruvaan Sevvi
Arampaarkkum Aatrin Nuzhaindhu
Explanation
Virtue, seeking for an opportunity, will come
into the path of that man who, possessed of learning and self-control, guards
himself against anger
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: ஒழுக்கம் உடைமை/The Possession of Decorum/Ozhukkamutaimai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 131
ஒழுக்கம்
விழுப்பந்
தரலான்
ஒழுக்கம்
உயிரினும்
ஓம்பப்
படும்
Ozhukkam Vizhuppan
Tharalaan Ozhukkam
Uyirinum Ompap Patum
Explanation
Propriety of conduct leads to eminence, it
should therefore be preserved more carefully than life
குறள் 132
பரிந்தோம்பிக் காக்க ஒழுக்கந் தெரிந்தோம்பித்
தேரினும் அஃதே துணை
Parindhompik Kaakka
Ozhukkam Therindhompith
Therinum Aqdhe Thunai
Explanation
Let propriety of conduct be laboriously
preserved and guarded; though one know and practise and excel in many virtues,
that will be an eminent aid
குறள் 133
ஒழுக்க முடைமை குடிமை இழுக்கம்
இழிந்த பிறப்பாய் விடும்
Ozhukkam Utaimai Kutimai
Izhukkam
Izhindha Pirappaai Vitum
Explanation
Propriety of conduct is true greatness of birth,
and impropriety will sink into a mean birth
குறள் 134
மறப்பினும்
ஓத்துக்
கொளலாகும்
பார்ப்பான்
பிறப்பொழுக்கங்
குன்றக்
கெடும்
Marappinum Oththuk
Kolalaakum Paarppaan
Pirappozhukkang Kundrak Ketum
Explanation
A Brahman though he should forget the Vedas may
recover it by reading; but, if he fail in propriety of conduct even his high
birth will be destroyed
குறள் 135
அழுக்கா
றுடையான்கண்
ஆக்கம்போன்
றில்லை
ஒழுக்க
மிலான்கண்
உயர்வு
Azhukkaa Rutaiyaankan
Aakkampondru Illai
Ozhukka Milaankan Uyarvu
Explanation
Just as the envious man will be without wealth,
so will the man of destitute of propriety of conduct be without greatness
குறள் 136
ஒழுக்கத்தி
னொல்கார்
உரவோர்
இழுக்கத்தின்
ஏதம்
படுபாக்
கறிந்து
Ozhukkaththin Olkaar Uravor
Izhukkaththin
Edham Patupaak Karindhu
Explanation
Those firm in mind will not slacken in their
observance of the proprieties of life, knowing, as they do, the misery that
flows from the transgression from them
குறள் 137
ஒழுக்கத்தி
னெய்துவர்
மேன்மை
இழுக்கத்தின்
எய்துவ
ரெய்தாப்
பழி
Ozhukkaththin Eydhuvar
Menmai Izhukkaththin
Eydhuvar Eydhaap Pazhi
Explanation
From propriety of conduct men obtain greatness;
from impropriety comes insufferable disgrace
குறள் 138
நன்றிக்கு
வித்தாகும்
நல்லொழுக்கந்
தீயொழுக்கம்
என்றும்
இடும்பை
தரும்
Nandrikku Viththaakum
Nallozhukkam Theeyozhukkam
Endrum Itumpai Tharum
Explanation
Propriety of conduct is the seed of virtue;
impropriety will ever cause sorrow
குறள் 139
ஒழுக்க முடையவர்க் கொல்லாவே தீய
வழுக்கியும் வாயாற் சொலல்
Ozhukka Mutaiyavarkku
Ollaave Theeya
Vazhukkiyum Vaayaar Solal
Explanation
Those who study propriety of conduct will not
speak evil, even forgetfully
குறள் 140
உலகத்தோ டொட்ட ஒழுகல் பலகற்றுங்
கல்லா ரறிவிலா தார்
Ulakaththotu Otta Ozhukal
Palakatrum
Kallaar Arivilaa Thaar
Explanation
Those who know not how to act agreeably to the
world, though they have learnt many things, are still ignorant
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: பிறனில் விழையாமை/Not coveting another's Wife/Piranil Vizhaiyaamai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 141
பிறன்பொருளான் பெட்டொழுகும் பேதைமை ஞாலத்
தறம்பொருள் கண்டார்க ணில்
Piranporulaal Pettozhukum
Pedhaimai Gnaalaththu
Aramporul Kantaarkan Il
Explanation
The folly of desiring her who is the property of
another will not be found in those who know (the attributes of) virtue and (the
rights of) property
குறள் 142
அறன்கடை நின்றாரு ளெல்லாம் பிறன்கடை
நின்றாரிற் பேதையா ரில்
Arankatai Nindraarul Ellaam
Pirankatai
Nindraarin Pedhaiyaar Il
Explanation
Among all those who stand on the outside of
virtue, there are no greater fools than those who stand outside their
neighbour's door
குறள் 143
விளிந்தாரின்
வேறல்லர்
மன்ற
தெளிந்தாரில்
தீமை
புரிந்தொழுகு
வார்
Vilindhaarin Verallar
Mandra Thelindhaaril
Theemai Purindhu Ozhuku Vaar
Explanation
19 Certainly they are no better than dead men
who desire evil towards the wife of those who
குறள் 144
எனைத்துணைய
ராயினும்
என்னாந்
தினைத்துணையும்
தேரான்
பிறனில்
புகல்
Enaiththunaiyar Aayinum
Ennaam Thinaiththunaiyum
Theraan Piranil Pukal
Explanation
However great one may be, what does it avail if,
without at all considering his guilt, he goes unto the wife of another ?
குறள் 145
எளிதென இல்லிறப்பா னெய்துமெஞ் ஞான்றும்
விளியாது நிற்கும் பழி
Elidhena Illirappaan
Eydhumenj Gnaandrum
Viliyaadhu Nirkum Pazhi
Explanation
He who thinks lightly of going into the wife of
another acquires guilt that will abide with him imperishably and for ever
குறள் 146
பகைபாவம்
அச்சம்
பழியென
நான்கும்
இகவாவாம்
இல்லிறப்பான்
கண்
Pakaipaavam Achcham
Pazhiyena Naankum
Ikavaavaam Illirappaan Kan
Explanation
Hatred, sin, fear, disgrace; these four will
never leave him who goes in to his neighbour's wife
குறள் 147
அறனியலான்
இல்வாழ்வா
னென்பான்
பிறனியலான்
பெண்மை
நயவா
தவன்
Araniyalaan Ilvaazhvaan
Enpaan Piraniyalaal
Penmai Nayavaa Thavan
Explanation
He who desires not the womanhood of her who
should walk according to the will of another will be praised as a virtuous
house-holder
குறள் 148
பிறன்மனை நோக்காத பேராண்மை சான்றோர்க்
கறனென்றோ ஆன்ற வொழுக்கு
Piranmanai Nokkaadha
Peraanmai Saandrorkku
Aranondro
Aandra Vozhukku
Explanation
That
noble manliness which looks not at the wife of another is the virtue and
dignity of the great
குறள் 149
நலக்குரியார் யாரெனின் நாமநீர் வைப்பின்
பிறற்குரியாள் தோள்தோயா தார்
Nalakkuriyaar Yaarenin
Naamaneer Vaippin
Pirarkkuriyaal
Tholdhoyaa Thaar
Explanation
Is it
asked, "who are those who shall obtain good in this world surrounded by
the terror-producing sea ?" Those who touch not the shoulder of her who
belongs to another
குறள் 150
அறன்வரையா னல்ல செயினும் பிறன்வரையாள்
பெண்மை நயவாமை நன்று
Aranvaraiyaan Alla Seyinum
Piranvaraiyaal
Penmai
Nayavaamai Nandru
Explanation
Though a
man perform no virtuous deeds and commit (every) vice, it will be well if he
desire not the womanhood of her who is within the limit (of the house) of
another
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: பொறையுடைமை/The Possession of Patience,
Forbearance/Poraiyutaimai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 151
அகழ்வாரைத்
தாங்கும்
நிலம்போலத்
தம்மை
இகழ்வார்ப்
பொறுத்தல்
தலை
Akazhvaaraith Thaangum
Nilampolath Thammai
Ikazhvaarp Poruththal Thalai
Explanation
To bear with those who revile us, just as the
earth bears up those who dig it, is the first of virtues
குறள் 152
பொறுத்த
லிறப்பினை
யென்றும்
அதனை
மறத்த
லதனினும்
நன்று
Poruththal Irappinai Endrum
Adhanai
Maraththal Adhaninum Nandru
Explanation
Bear with reproach even when you can retaliate;
but to forget it will be still better than that
குறள் 153
இன்மையு
ளின்மை
விருந்தொரால்
வன்மையுள்
வன்மை
மடவார்ப்
பொறை
Inmaiyul Inmai Virundhoraal
Vanmaiyul
Vanmai Matavaarp Porai
Explanation
To neglect hospitality is poverty of poverty To
bear with the ignorant is might of might
குறள் 154
நிறையுடைமை
நீங்காமை
வேண்டின்
பொறையுடைமை
போற்றி
யொழுகப்
படும்
Niraiyutaimai Neengaamai
Ventin Poraiyutaimai
Potri Yozhukap Patum
Explanation
If you desire that greatness should never leave,
you preserve in your conduct the exercise of patience
குறள் 155
ஒறுத்தாரை
யொன்றாக
வையாரே
வைப்பர்
பொறுத்தாரைப்
பொன்போற்
பொதிந்து
Oruththaarai Ondraaka
Vaiyaare Vaippar
Poruththaaraip Ponpor Podhindhu
Explanation
(The wise) will not at all esteem the resentful
They will esteem the patient just as the gold which they lay up with care
குறள் 156
ஒறுத்தார்க்
கொருநாளை
இன்பம்
பொறுத்தார்க்குப்
பொன்றுந்
துணையும்
புகழ்
Oruththaarkku Orunaalai
Inpam Poruththaarkkup
Pondrun Thunaiyum Pukazh
Explanation
The pleasure of the resentful continues for a
day The praise of the patient will continue until (the final destruction of)
the world
குறள் 157
திறனல்ல
தற்பிறர்
செய்யினும்
நோநொந்
தறனல்ல
செய்யாமை
நன்று
Thiranalla Tharpirar
Seyyinum Nonondhu
Aranalla Seyyaamai Nandru
Explanation
Though others inflict injuries on you, yet
compassionating the evil (that will come upon them) it will be well not to do
them anything contrary to virtue
குறள் 158
மிகுதியான் மிக்கவை செய்தாரைத் தாந்தந்
தகுதியான் வென்று விடல்
Mikudhiyaan Mikkavai
Seydhaaraith Thaandham
Thakudhiyaan Vendru Vital
Explanation
Let a man by patience overcome those who through
pride commit excesses
குறள் 159
துறந்தாரின்
தூய்மை
யுடையர்
இறந்தார்வாய்
இன்னாச்சொல்
நோற்கிற்
பவர்
Thurandhaarin Thooimai
Utaiyar Irandhaarvaai
Innaachchol Norkir Pavar
Explanation
Those who bear with the uncourteous speech of
the insolent are as pure as the ascetics
குறள் 160
உண்ணாது
நோற்பார்
பெரியர்
பிறர்சொல்லும்
இன்னாச்சொ
னோற்பாரிற்
பின்
Unnaadhu Norpaar Periyar
Pirarsollum
Innaachchol Norpaarin Pin
Explanation
Those who endure abstinence from food are great,
next to those who endure the uncourteous speech of others
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: அழுக்காறாமை/Not Envying/Azhukkaaraamai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 161
ஒழுக்காறாக்
கொள்க
ஒருவன்தன்
நெஞ்சத்
தழுக்கா
றிலாத
இயல்பு
Ozhukkaaraak Kolka
Oruvandhan Nenjaththu
Azhukkaaru Ilaadha Iyalpu
Explanation
Let a man esteem that disposition which is free
from envy in the same manner as propriety of conduct
குறள் 162
விழுப்பேற்றின்
அஃதொப்ப
தில்லையார்
மாட்டும்
அழுக்காற்றின்
அன்மை
பெறின்
Vizhuppetrin Aqdhoppadhu Illaiyaar Maattum
Azhukkaatrin Anmai Perin
|
|
Explanation
Amongst all attainable excellences there is none
equal to that of being free from envy towords others
குறள் 163
அறனாக்கம்
வேண்டாதான்
என்பான்
பிறனாக்கம்
பேணா
தழுக்கறுப்
பான்
Aranaakkam Ventaadhaan
Enpaan Piranaakkam
Penaadhu Azhukkarup Paan
Explanation
Of him who instead of rejoicing in the wealth of
others, envies it, it will be said "he neither desires virtue not
wealth."
குறள் 164
அழுக்காற்றின்
அல்லவை
செய்யார்
இழுக்காற்றின்
ஏதம்
படுபாக்
கறிந்து
Azhukkaatrin Allavai
Seyyaar Izhukkaatrin
Edham Patupaakku Arindhu
Explanation
(The wise) knowing the misery that comes from
transgression will not through envy commit unrighteous deeds
குறள் 165
அழுக்கா றுடையார்க் கதுசாலும் ஒன்னார்
வழுக்கியுங் கேடீன் பது
Azhukkaaru Utaiyaarkku
Adhusaalum Onnaar
Vazhukka yum Keteen Padhu
Explanation
To those who cherish envy that is enough Though
free from enemies that (envy) will bring destruction
குறள் 166
கொடுப்ப
தழுக்கறுப்பான்
சுற்றம்
உடுப்பதூஉம்
உண்பதூஉ
மின்றிக்
கெடும்
Kotuppadhu Azhukkaruppaan
Sutram Utuppadhooum
Unpadhooum Indrik Ketum
Explanation
He who is envious at a gift (made to another)
will with his relations utterly perish destitute of food and rainment
குறள் 167
அவ்வித்
தழுக்கா
றுடையானைச்
செய்யவள்
தவ்வையைக்
காட்டி
விடும்
Avviththu Azhukkaaru
Utaiyaanaich Cheyyaval
Thavvaiyaik Kaatti Vitum
Explanation
Lakshmi envying (the prosperity) of the envious
man will depart and introduce him to her sister
குறள் 168
அழுக்கா
றெனவொரு
பாவி
திருச்செற்றுத்
தீயுழி
உய்த்து
விடும்
Azhukkaaru Enaoru Paavi
Thiruchchetruth
Theeyuzhi Uyththu Vitum
Explanation
Envy will destroy (a man's) wealth (in his
world) and drive him into the pit of fire (in the world to come).
குறள் 169
அவ்விய
நெஞ்சத்தான்
ஆக்கமும்
செவ்வியான்
கேடும்
நினைக்கப்
படும்
Avviya Nenjaththaan
Aakkamum Sevviyaan
Ketum Ninaikkap Patum
Explanation
The wealth of a man of envious mind and the
poverty of the righteous will be pondered
குறள் 170
அழுக்கற்
றகன்றாரும்
இல்லையஃ
தில்லார்
பெருக்கத்தில்
தீர்ந்தாரு
மில்
Azhukkatru Akandraarum Illai
Aqdhuillaar
Perukkaththil Theerndhaarum Il
Explanation
Never have the envious become great; never have
those who are free from envy been without greatness
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: வெஃகாமை/Not Coveting/Veqkaamai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 171
நடுவின்றி
நன்பொருள்
வெஃகிற்
குடிபொன்றிக்
குற்றமும்
ஆங்கே
தரும்
Natuvindri Nanporul Veqkin
Kutipondrik
Kutramum Aange Tharum
Explanation
If a man departing from equity covet the
property (of others), at that very time will his family be destroyed and guilt
be incurred
குறள் 172
படுபயன்
வெஃகிப்
பழிப்படுவ
செய்யார்
நடுவன்மை
நாணு
பவர்
Patupayan Veqkip
Pazhippatuva Seyyaar
Natuvanmai Naanu Pavar
Explanation
Those who blush at the want of equity will not
commit disgraceful acts through desire of the profit that may be gained
குறள் 173
சிற்றின்பம் வெஃகி யறனல்ல செய்யாரே
மற்றின்பம் வேண்டு பவர்
Sitrinpam Veqki Aranalla
Seyyaare
Matrinpam Ventu Pavar
Explanation
Those who desire the higher pleasures (of
heaven) will not act unjustly through desire of the trifling joy. (in this
life)
குறள் 174
இலமென்று வெஃகுதல் செய்யார் புலம்வென்ற
புன்மையில் காட்சி யவர்
Ilamendru Veqkudhal Seyyaar
Pulamvendra
Punmaiyil Kaatchi Yavar
Explanation
The wise who have conquered their senses and are
free from crime, will not covet (the things of others), with the thought
"we are destitute".
குறள் 175
அஃகி
யகன்ற
அறிவென்னாம்
யார்மாட்டும்
வெஃகி
வெறிய
செயின்
Aqki Akandra Arivennaam
Yaarmaattum
Veqki Veriya Seyin
Explanation
What is the advantage of extensive and accurate
knowledge if a man through covetousness act senselessly towards all ?
குறள் 176
அருள்வெஃகி
யாற்றின்கண்
நின்றான்
பொருள்வெஃகிப்
பொல்லாத
சூழக்
கெடும்
Arulveqki Aatrinkan
Nindraan Porulveqkip
Pollaadha Soozhak Ketum
Explanation
If he, who through desire of the virtue of
kindness abides in the domestic state ie, the path in which it may be obtained,
covet (the property of others) and think of evil methods (to obtain it), he
will perish
குறள் 177
வேண்டற்க
வெஃகியாம்
ஆக்கம்
விளைவயின்
மாண்டற்
கரிதாம்
பயன்
Ventarka Veqkiyaam Aakkam
Vilaivayin
Maantar Karidhaam Payan
Explanation
Desire not the gain of covetousness In the
enjoyment of its fruits there is no glory
குறள் 178
அஃகாமை
செல்வத்திற்
கியாதெனின்
வெஃகாமை
வேண்டும்
பிறன்கைப்
பொருள்
Aqkaamai Selvaththirku
Yaadhenin Veqkaamai
Ventum Pirankaip Porul
Explanation
If it is weighed, "what is the
indestructibility of wealth," it is freedom from covetousness
குறள் 179
அறனறிந்து
வெஃகா
அறிவுடையார்ச்
சேருந்
திறனறிந்
தாங்கே
திரு
Aranarindhu Veqkaa
Arivutaiyaarch Cherum
Thiranarin Thaange Thiru
Explanation
Lakshmi, knowing the manner (in which she may
approach) will immediately come to those wise men who, knowing that it is
virtue, covet not the property of others
குறள் 180
இறலீனும்
எண்ணாது
வெஃகின்
விறலீனும்
வேண்டாமை
யென்னுஞ்
செருக்கு
Iraleenum Ennaadhu Veqkin
Viraleenum
Ventaamai Ennunj Cherukku
Explanation
To covet (the wealth of another) regardless of
consequences will bring destruction That greatness (of mind) which covets not
will give victory
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: புறங்கூறாமை/Not Backbiting/Purangooraamai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 181
அறங்கூறா
னல்ல
செயினும்
ஒருவன்
புறங்கூறா
னென்றல்
இனிது
Arangooraan Alla Seyinum
Oruvan
Purangooraan Endral Inidhu
Explanation
Though one do not even speak of virtue and live
in sin, it will be well if it be said of him "he does not backbite"
குறள் 182
அறனழீஇ
யல்லவை
செய்தலின்
தீதே
புறனழீஇப்
பொய்த்து
நகை
Aranazheei Allavai
Seydhalin Theedhe
Puranazheeip Poiththu Nakai
Explanation
To smile deceitfully (in another's presence)
after having reviled him to his destruction (behind his back) is a greater evil
than the commission of (every other) sin and the destruction of (every) virtue
குறள் 183
புறங்கூறிப்
பொய்த்துயிர்
வாழ்தலிற்
சாதல்
அறங்கூறும்
ஆக்கந்
தரும்
Purangoorip Poiththuyir
Vaazhdhalin Saadhal
Arangootrum Aakkath Tharum
Explanation
Death rather than life will confer upon the
deceitful backbiter the profit which (the treatises on) virtue point out
குறள் 184
கண்ணின்று
கண்ணறச்
சொல்லினுஞ்
சொல்லற்க
முன்னின்று
பின்னோக்காச்
சொல்
Kannindru Kannarach
Chollinum Sollarka
Munnindru Pinnokkaach Chol
Explanation
Though you speak without kindness before
another's face speak not in his absence words which regard not the evil
subsequently resulting from it
குறள் 185
அறஞ்சொல்லும்
நெஞ்சத்தான்
அன்மை
புறஞ்சொல்லும்
புன்மையாற்
காணப்
படும்
Aranjollum Nenjaththaan
Anmai Puranjollum
Punmaiyaar Kaanap Patum
Explanation
The emptiness of that man's mind who (merely)
praises virtue will be seen from the meanness of reviling another behind his
back
குறள் 186
பிறன்பழி
கூறுவான்
தன்பழி
யுள்ளுந்
திறன்தெரிந்து
கூறப்
படும்
Piranpazhi Kooruvaan
Thanpazhi Yullum
Thirandherindhu Koorap Patum
Explanation
The character of the faults of that man who
publishes abroad the faults of others will be sought out and published
குறள் 187
பகச்சொல்லிக்
கேளிர்ப்
பிரிப்பர்
நகச்சொல்லி
நட்பாடல்
தேற்றா
தவர்
Pakachchollik Kelirp
Pirippar Nakachcholli
Natpaatal Thetraa Thavar
Explanation
Those who know not to live in friendship with
amusing conversation will by back-biting estrange even their relatives
குறள் 188
துன்னியார்
குற்றமுந்
தூற்றும்
மரபினர்
என்னைகொல்
ஏதிலார்
மாட்டு
Thunniyaar Kutramum Thootrum
Marapinaar
Ennaikol Edhilaar Maattu
Explanation
What will those not do to strangers whose nature
leads them to publish abroad the faults of their intimate friends ?
குறள் 189
அறனோக்கி
யாற்றுங்கொல்
வையம்
புறனோக்கிப்
புன்சொ
லுரைப்பான்
பொறை
Arannokki Aatrungol Vaiyam
Purannokkip
Punsol Uraippaan Porai
Explanation
The world through charity supports the weight of
those who reproach others observing their absence
குறள் 190
ஏதிலார்
குற்றம்போல்
தங்குற்றங்
காண்கிற்பின்
தீதுண்டோ
மன்னு
முயிர்க்கு
Edhilaar Kutrampol Thangutrang
Kaankirpin
Theedhunto Mannum Uyirkku
Explanation
If they observed their own faults as they
observe the faults of others, would any evil happen to men ?
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: பயனில சொல்லாமை/Against Vain
Speaking/Payanila Sollaamai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 191
பல்லார் முனியப் பயனில சொல்லுவான்
எல்லாரும் எள்ளப் படும்
Pallaar Muniyap Payanila
Solluvaan
Ellaarum
Ellap Patum
Explanation
He who to
the disgust of many speaks useless things will be despised by all
குறள் 192
பயனில பல்லார்முன் சொல்லல் நயனில
நட்டார்கட் செய்தலிற் றீது
Payanila Pallaarmun Sollal
Nayanila
Nattaarkan
Seydhalir Reedhu
Explanation
To speak
useless things in the presence of many is a greater evil than to do unkind
things towards friends
குறள் 193
நயனில னென்பது சொல்லும் பயனில
பாரித் துரைக்கும் உரை
Nayanilan Enpadhu Sollum
Payanila
Paarith
Thuraikkum Urai
Explanation
That
conversation in which a man utters forth useless things will say of him
"he is without virtue"
குறள் 194
நயன்சாரா நன்மையின் நீக்கும் பயன்சாராப்
பண்பில்சொல் பல்லா ரகத்து
Nayansaaraa Nanmaiyin
Neekkum Payansaaraap
Panpilsol
Pallaa Rakaththu
Explanation
25 The
words devoid of profit or pleasure which a man speaks will, being inconsistent
with virtue
குறள் 195
சீர்மை சிறப்பொடு நீங்கும் பயனில
நீர்மை யுடையார் சொலின்
Seermai Sirappotu Neengum
Payanila
Neermai
Yutaiyaar Solin
Explanation
If the
good speak vain words their eminence and excellence will leave them
குறள் 196
பயனில்சொல் பாராட்டு வானை மகனெனல்
மக்கட் பதடி யெனல்
Payanil Sol Paaraattu Vaanai
Makanenal
Makkat
Padhati Yenal
Explanation
Call not
him a man who parades forth his empty words Call him the chaff of men
குறள் 197
நயனில சொல்லினுஞ் சொல்லுக சான்றோர்
பயனில சொல்லாமை நன்று
Nayanila Sollinunj Cholluka
Saandror
Payanila
Sollaamai Nandru
Explanation
Let the
wise if they will, speak things without excellence; it will be well for them
not to speak useless things
குறள் 198
அரும்பய னாயும் அறிவினார் சொல்லார்
பெரும்பய னில்லாத சொல்
Arumpayan Aayum Arivinaar
Sollaar
Perumpayan
Illaadha Sol
Explanation
The wise
who seek after rare pleasures will not speak words that have not much weight in
them
குறள் 199
பொருள்தீர்ந்த பொச்சாந்துஞ் சொல்லார் மருள்தீர்ந்த
மாசறு காட்சி யவர்
Poruldheerndha
Pochchaandhunj Chollaar Maruldheerndha
Maasaru
Kaatchi Yavar
Explanation
Those
wise men who are without faults and are freed from ignorance will not even
forgetfully speak things that profit not
குறள் 200
சொல்லுக சொல்லிற் பயனுடைய சொல்லற்க
சொல்லிற் பயனிலாச் சொல்
Solluka Sollir Payanutaiya
Sollarka
Sollir
Payanilaach Chol
Explanation
Speak
what is useful, and speak not useless words
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: தீவினையச்சம்/Dread of Evil
Deeds/Theevinaiyachcham
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 201
தீவினையார் அஞ்சார் விழுமியார் அஞ்சுவர்
தீவினை யென்னுஞ் செறுக்கு
Theevinaiyaar Anjaar
Vizhumiyaar Anjuvar
Theevinai Ennum Serukku
Explanation
Those who have experience of evil deeds will not
fear, but the excellent will fear the pride of sin
குறள் 202
தீயவை
தீய
பயத்தலால்
தீயவை
தீயினும்
அஞ்சப்
படும்
Theeyavai Theeya
Payaththalaal Theeyavai
Theeyinum Anjap Patum
Explanation
Because evil produces evil, therefore should
evil be feared more than fire
குறள் 203
அறிவினு
ளெல்லாந்
தலையென்ப
தீய
செறுவார்க்குஞ்
செய்யா
விடல்
Arivinul Ellaan Thalaiyenpa
Theeya
Seruvaarkkum Seyyaa Vital
Explanation
So shalt thou wisdom's highest law, 'tis said,
fulfil
குறள் 204
மறந்தும்
பிறன்கேடு
சூழற்க
சூழின்
அறஞ்சூழுஞ்
சூழ்ந்தவன்
கேடு
Marandhum Piranketu
Soozharka Soozhin
Aranjoozham Soozhndhavan Ketu
Explanation
Even though forgetfulness meditate not the ruin
of another Virtue will meditate the ruin of him who thus meditates
குறள் 205
இலனென்று தீயவை செய்யற்க செய்யின்
இலனாகும் மற்றுப் பெயர்த்து
Ilan Endru Theeyavai
Seyyarka Seyyin
Ilanaakum Matrum Peyarththu
Explanation
Commit not evil, saying, "I am poor":
if you do, you will become poorer still
குறள் 206
தீப்பால
தான்பிறர்கண்
செய்யற்க
நோய்ப்பால
தன்னை
அடல்வேண்டா
தான்
Theeppaala Thaanpirarkan
Seyyarka Noippaala
Thannai Atalventaa Thaan
Explanation
Let him not do evil to others who desires not
that sorrows should pursue him
குறள் 207
எனைப்பகை
யுற்றாரும்
உய்வர்
வினைப்பகை
வீயாது
பின்சென்
றடும்
Enaippakai Yutraarum Uyvar
Vinaippakai
Veeyaadhu Pinsendru Atum
Explanation
However great be the enmity men have incurred
they may still live The enmity of sin will incessantly pursue and kill
குறள் 208
தீயவை
செய்தார்
கெடுதல்
நிழல்தன்னை
வீயா
தடியுறைந்
தற்று
Theeyavai Seydhaar Ketudhal
Nizhaldhannai
Veeyaadhu Atiurain Thatru
Explanation
Destruction will dwell at the heels of those who
commit evil even as their shadow that leaves them not
குறள் 209
தன்னைத்தான்
காதல
னாயின்
எனைத்தொன்றுந்
துன்னற்க
தீவினைப்
பால்
Thannaiththaan Kaadhala
Naayin Enaiththondrum
Thunnarka Theevinaip Paal
Explanation
If a man love himself, let him not commit any
sin however small
குறள் 210
அருங்கேடன்
என்ப
தறிக
மருங்கோடித்
தீவினை
செய்யான்
எனின்
Arungetan Enpadhu Arika
Marungotith
Theevinai Seyyaan Enin
Explanation
Know ye that he is freed from destruction who
commits no evil, going to neither side of the right path
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: ஒப்புரவறிதல்/Duty to Society/Oppuravaridhal
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 211
கைம்மாறு
வேண்டா
கடப்பாடு
மாரிமாட்
டென்னாற்றுங்
கொல்லோ
உலகு
Kaimmaaru Ventaa Katappaatu
Maarimaattu
En Aatrung Kollo Ulaku
Explanation
Benevolence seeks not a return. What does the
world give back to the clouds ?
குறள் 212
தாளாற்றித்
தந்த
பொருளெல்லாந்
தக்கார்க்கு
வேளாண்மை
செய்தற்
பொருட்டு
Thaalaatrith Thandha
Porulellaam Thakkaarkku
Velaanmai Seydhar Poruttu
Explanation
All the wealth acquired with perseverance by the
worthy is for the exercise of benevolence
குறள் 213
புத்தே
ளுலகத்தும்
ஈண்டும்
பெறலரிதே
ஒப்புரவின்
நல்ல
பிற
Puththe Lulakaththum Eentum
Peralaridhe
Oppuravin Nalla Pira
Explanation
It is difficult to obtain another good equal to
benevolence either in this world or in that of the gods
குறள் 214
ஒத்த
தறிவான்
உயிர்வாழ்வான்
மற்றையான்
செத்தாருள்
வைக்கப்
படும்
Oththa Tharavon
Uyirvaazhvaan Matraiyaan
Seththaarul Vaikkap Patum
Explanation
He truly lives who knows (and discharges) the
proper duties (of benevolence) He who knows them not will be reckoned among the
dead
குறள் 215
ஊருணி
நீர்நிறைந்
தற்றே
உலகவாம்
பேரறி
வாளன்
திரு
Ooruni Neernirain Thatre
Ulakavaam
Perari Vaalan Thiru
Explanation
The wealth of that man of eminent knowledge who
desires to exercise the benevolence approved of by the world, is like the full
waters of a city-tank
குறள் 216
பயன்மரம்
உள்ளூர்ப்
பழுத்தற்றால்
செல்வம்
நயனுடை
யான்கண்
படின்
Payanmaram Ulloorp
Pazhuththatraal Selvam
Nayanutai Yaankan Patin
Explanation
The wealth of a man (possessed of the virtue) of
benevolence is like the ripening of a fruitful tree in the midst of a town
குறள் 217
மருந்தாகித்
தப்பா
மரத்தற்றால்
செல்வம்
பெருந்தகை
யான்கண்
படின்
Marundhaakith Thappaa
Maraththatraal Selvam
Perundhakai Yaankan Patin
Explanation
If wealth be in the possession of a man who has
the great excellence (of benevolence), it is like a tree which as a medicine is
an infallible cure for disease
குறள் 218
இடனில் பருவத்தும் ஒப்புரவிற் கொல்கார்
கடனறி காட்சி யவர்
Itanil Paruvaththum
Oppuravirku Olkaar
Katanari Kaatchi Yavar
Explanation
The wise who know what is duty will not scant
their benevolence even when they are without wealth
குறள் 219
நயனுடையான்
நல்கூர்ந்தா
னாதல்
செயும்நீர
செய்யா
தமைகலா
வாறு
Nayanutaiyaan Nalkoorndhaa
Naadhal Seyumneera
Seyyaadhu Amaikalaa Vaaru
Explanation
The poverty of a benevolent man, is nothing but
his inability to exercise the same
குறள் 220
ஒப்புரவி
னால்வருங்
கேடெனின்
அஃதொருவன்
விற்றுக்கோள்
தக்க
துடைத்து
Oppuravi Naalvarum Ketenin
Aqdhoruvan
Vitrukkol Thakka Thutaiththu
Explanation
If it be said that loss will result from
benevolence, such loss is worth being procured even by the sale of one's self
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: ஈ.கை/Giving/Eekai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 221
வறியார்க்கொன்
றீவதே
ஈகைமற்
றெல்லாங்
குறியெதிர்ப்பை
நீர
துடைத்து
Variyaarkkondru Eevadhe
Eekaimar Rellaam
Kuriyedhirppai Neera Thutaiththu
Explanation
To give to the destitute is true charity All
other gifts have the nature of (what is done for) a measured return
குறள் 222
நல்லா
றெனினுங்
கொளல்தீது
மேலுலகம்
இல்லெனினும்
ஈதலே
நன்று
Nallaaru Eninum
Kolaldheedhu Melulakam
Illeninum Eedhale Nandru
Explanation
To beg is evil, even though it were said that it
is a good path (to heaven) To give is good, even though it were
said that those
who do so cannot obtain heaven
குறள் 223
இலனென்னும்
எவ்வம்
உரையாமை
ஈதல்
குலனுடையான்
கண்ணே
யுள
Ilanennum Evvam Uraiyaamai
Eedhal
Kulanutaiyaan Kanne Yula
Explanation
(Even in a low state) not to adopt the mean
expedient of saying "I have nothing," but to give, is the
characteristic of the mad of noble birth
குறள் 224
இன்னா
திரக்கப்
படுதல்
இரந்தவர்
இன்முகங்
காணு
மளவு
Innaadhu Irakkap Patudhal
Irandhavar
Inmukang Kaanum Alavu
Explanation
To see men begging from us in disagreeable,
until we see their pleasant countenance
குறள் 225
ஆற்றுவா
ராற்றல்
பசியாற்றல்
அப்பசியை
மாற்றுவா
ராற்றலிற்
பின்
Aatruvaar Aatral Pasiaatral
Appasiyai
Maatruvaar Aatralin Pin
Explanation
The power of those who perform penance is the
power of enduring hunger It is inferior to the power of those who remove the
hunger (of others)
குறள் 226
அற்றார் அழிபசி தீர்த்தல் அஃதொருவன்
பெற்றான் பொருள்வைப் புழி
Atraar Azhipasi Theerththal
Aqdhoruvan
Petraan Porulvaip Puzhi
Explanation
The removal of the killing hunger of the poor is
the place for one to lay up his wealth
குறள் 227
பாத்தூண்
மரீஇ
யவனைப்
பசியென்னுந்
தீப்பிணி
தீண்ட
லரிது
Paaththoon Mareei Yavanaip
Pasiyennum
Theeppini Theental Aridhu
Explanation
The fiery disease of hunger shall never touch
him who habitually distributes his food to others
குறள் 228
ஈத்துவக்கும் இன்பம் அறியார்கொல் தாமுடைமை
வைத்திழக்கும் வன்க ணவர்
Eeththuvakkum Inpam
Ariyaarkol Thaamutaimai
Vaiththizhakkum Vanka Navar
Explanation
Do the hard-eyed who lay up and lose their
possessions not know the happiness which springs from the pleasure of giving ?
குறள் 229
இரத்தலின்
இன்னாது
மன்ற
நிரப்பிய
தாமே
தமிய
ருணல்
Iraththalin Innaadhu Mandra
Nirappiya
Thaame Thamiyar Una
Explanation
29 Solitary and unshared eating for the sake of
filling up one's own riches is certainly much more
குறள் 230
சாதலின்
இன்னாத
தில்லை
இனிததூஉம்
ஈத
லியையாக்
கடை
Saadhalin Innaadha Thillai
Inidhadhooum
Eedhal Iyaiyaak Katai
Explanation
Nothing is more unpleasant than death: yet even
that is pleasant where charity cannot be exercised
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: புகழ்/Renown/Pukazh
இயல்/ChapterGroup/Iyal: இல்லறவியல்/Domestic Virtue/Illaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 231
ஈத
லிசைபட
வாழ்தல்
அதுவல்ல
தூதிய
மில்லை
உயிர்க்கு
Eedhal Isaipata Vaazhdhal
Adhuvalladhu
Oodhiyam Illai Uyirkku
Explanation
Give to the poor and live with praise There is
no greater profit to man than that
குறள் 232
உரைப்பா
ருரைப்பவை
யெல்லாம்
இரப்பார்க்கொன்
றீவார்மேல்
நிற்கும்
புகழ்
Uraippaar Uraippavai Ellaam
Irappaarkkondru
Eevaarmel Nirkum Pukazh
Explanation
Whatsoever is spoken in the world will abide as
praise upon that man who gives alms to the poor
குறள் 233
ஒன்றா
உலகத்
துயர்ந்த
புகழல்லாற்
பொன்றாது
நிற்பதொன்
றில்
Ondraa Ulakaththu Uyarndha
Pukazhallaal
Pondraadhu Nirpadhon Ril
Explanation
There is nothing that stands forth in the world
imperishable, except fame, exalted in solitary greatness
குறள் 234
நிலவரை
நீள்புகழ்
ஆற்றின்
புலவரைப்
போற்றாது
புத்தே
ளுலகு
Nilavarai Neelpukazh Aatrin
Pulavaraip
Potraadhu Puththel Ulaku
Explanation
If one has acquired extensive fame within the
limits of this earth, the world of the Gods will no longer praise those sages
who have attained that world
குறள் 235
நத்தம்போல்
கேடும்
உளதாகுஞ்
சாக்காடும்
வித்தகர்க்
கல்லால்
அரிது
Naththampol Ketum
Uladhaakum Saakkaatum
Viththakark Kallaal Aridhu
Explanation
Prosperity to the body of fame, resulting in
poverty to the body of flesh and the stability to the former arising from the
death of the latter, are achievable only by the wise
குறள் 236
தோன்றின்
புகழோடு
தோன்றுக
அஃதிலார்
தோன்றலின்
தோன்றாமை
நன்று
Thondrin Pukazhotu
Thondruka Aqdhilaar
Thondralin Thondraamai Nandru
Explanation
If you are born (in this world), be born with
qualities conductive to fame From those who are destitute of them it will be
better not to be born
குறள் 237
புகழ்பட
வாழாதார்
தந்நோவார்
தம்மை
இகழ்வாரை
நோவ
தெவன்
Pukazhpata Vaazhaadhaar
Thannovaar Thammai
Ikazhvaarai Novadhu Evan?
Explanation
Why do those who cannot live with praise, grieve
those who despise them, instead of grieving themselves for their own inability
குறள் 238
வசையென்ப
வையத்தார்க்
கெல்லாம்
இசையென்னும்
எச்சம்
பெறாஅ
விடின்
Vasaiyenpa Vaiyaththaark
Kellaam Isaiyennum
Echcham Peraaa Vitin
Explanation
Not to beget fame will be esteemed a disgrace by
the wise in this world
குறள் 239
வசையிலா
வண்பயன்
குன்றும்
இசையிலா
யாக்கை
பொறுத்த
நிலம்
Vasaiyilaa Vanpayan Kundrum
Isaiyilaa
Yaakkai Poruththa Nilam
Explanation
The ground which supports a body without fame
will diminish in its rich produce
குறள் 240
வசையொழிய
வாழ்வாரே
வாழ்வார்
இசையொழிய
வாழ்வாரே
வாழா
தவர்
Vasaiyozhiya Vaazhvaare
Vaazhvaar Isaiyozhiya
Vaazhvaare Vaazhaa Thavar
Explanation
Those live who live without disgrace Those who
live without fame live not
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: அருளுடைமை/Compassion/Arulutaimai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: துறவறவியல்/Ascetic Virtue/Thuravaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 241
அருட்செல்வஞ்
செல்வத்துள்
செல்வம்
பொருட்செல்வம்
பூரியார்
கண்ணு
முள
Arutchelvam Selvaththul
Selvam Porutchelvam
Pooriyaar Kannum Ula
Explanation
The wealth of kindness is wealth of wealth, in
as much as the wealth of property is possessed by the basest of men
குறள் 242
நல்லாற்றான்
நாடி
யருளாள்க
பல்லாற்றால்
தேரினும்
அஃதே
துணை
Nallaatraal Naati Arulaalka
Pallaatraal
Therinum Aqdhe Thunai
Explanation
(Stand) in the good path, consider, and be kind.
Even considering according to the conflicting tenets of the different sects,
kindness will be your best aid, (in the acquisition of heavenly bliss.)
குறள் 243
அருள்சேர்ந்த
நெஞ்சினார்க்
கில்லை
இருள்சேர்ந்த
இன்னா
உலகம்
புகல்
Arulserndha Nenjinaark
Killai Irulserndha
Innaa Ulakam Pukal
Explanation
They will never enter the world of darkness and
wretchedness whose minds are the abode of kindness
குறள் 244
மன்னுயி
ரோம்பி
அருளாள்வாற்
கில்லென்ப
தன்னுயி
ரஞ்சும்
வினை
Mannuyir Ompi
Arulaalvaarkku Illenpa
Thannuyir Anjum Vinai
Explanation
(The wise) say that the evils, which his soul
would dread, will never come upon the man who exercises kindness and protects
the life (of other creatures)
குறள் 245
அல்லல்
அருளாள்வார்க்
கில்லை
வளிவழங்கு
மல்லன்மா
ஞாலங்
கரி
Allal Arulaalvaarkku Illai
Valivazhangum
Mallanmaa Gnaalang Kari
Explanation
This great rich earth over which the wind blows,
is a witness that sorrow never comes upon the kindhearted
குறள் 246
பொருள்நீங்கிப்
பொச்சாந்தா
ரென்பர்
அருள்நீங்கி
அல்லவை
செய்தொழுகு
வார்
Porulneengip Pochchaandhaar
Enpar Arulneengi
Allavai Seydhozhuku Vaar
Explanation
(The wise) say that those who neglect kindness
and practise cruelties, neglected virtue (in their former birth), and forgot
(the sorrows which they must suffer.)
குறள் 247
அருளில்லார்க்
கவ்வுலகம்
இல்லை
பொருளில்லார்க்
கிவ்வுலகம்
இல்லாகி
யாங்கு
Arulillaarkku Avvulakam
Illai Porulillaarkku
Ivvulakam Illaaki Yaangu
Explanation
As this world is not for those who are without
wealth, so that world is not for those who are without kindness
குறள் 248
பொருளற்றார்
பூப்ப
ரொருகால்
அருளற்றார்
அற்றார்மற்
றாதல்
அரிது
Porulatraar Pooppar Orukaal
Arulatraar
Atraarmar Raadhal Aridhu
Explanation
Those who are without wealth may, at some future
time, become prosperous; those who are destitute of kindness are utterly
destitute; for them there is no change
குறள் 249
தெருளாதான்
மெய்ப்பொருள்
கண்டற்றால்
தேரின்
அருளாதான்
செய்யும்
அறம்
Therulaadhaan Meypporul
Kantatraal Therin
Arulaadhaan Seyyum Aram
Explanation
If you consider, the virtue of him who is
without kindness is like the perception of the true being by him who is without
wisdom
குறள் 250
வலியார்முன்
தன்னை
நினைக்கதான்
தன்னின்
மெலியார்மேற்
செல்லு
மிடத்து
Valiyaarmun Thannai
Ninaikka Thaan Thannin
Meliyaarmel Sellu Mitaththu
Explanation
When a man is about to rush upon those who are
weaker than himself, let him remember how he has stood (trembling) before those
who are stronger than himself
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: புலால் மறுத்தல்/Abstinence from Flesh/Pulaanmaruththal
இயல்/ChapterGroup/Iyal: துறவறவியல்/Ascetic Virtue/Thuravaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 251
தன்னூன்
பெருக்கற்குத்
தான்பிறி
தூனுண்பான்
எங்ஙனம்
ஆளும்
அருள்
Thannoon Perukkarkuth
Thaanpiridhu Oonunpaan
Engnganam Aalum Arul?
Explanation
How can he be possessed of kindness, who to
increase his own flesh, eats the flesh of other creatures
குறள் 252
பொருளாட்சி போற்றாதார்க் கில்லை அருளாட்சி
ஆங்கில்லை ஊன்றின் பவர்க்கு
Porulaatchi Potraadhaarkku
Illai Arulaatchi
Aangillai Oondhin Pavarkku
Explanation
As those possess no property who do not take
care of it, so those possess no kindness who feed on flesh
குறள் 253
படைகொண்டார்
நெஞ்சம்போல்
நன்றூக்கா
தொன்றன்
உடல்சுவை
யுண்டார்
மனம்
Pataikontaar Nenjampol
Nannookkaadhu Ondran
Utalsuvai Untaar Manam
Explanation
Like the (murderous) mind of him who carries a
weapon (in his hand), the mind of him who feasts with pleasure on the body of
another (creature), has no regard for goodness
குறள் 254
அருளல்ல
தியாதெனிற்
கொல்லாமை
கோறல்
பொருளல்ல
தவ்வூன்
தினல்
Arulalladhu Yaadhenin
Kollaamai Koral
Porulalladhu Avvoon Thinal
Explanation
If it be asked what is kindness and what its opposite,
the answer would be preservation and destruction of life; and therefore it is
not right to feed on the flesh (obtained by taking away life)
குறள் 255
உண்ணாமை
யுள்ள
துயிர்நிலை
ஊனுண்ண
அண்ணாத்தல்
செய்யா
தளறு
Unnaamai Ulladhu Uyirnilai
Oonunna
Annaaththal Seyyaadhu Alaru
Explanation
Not to eat flesh contributes to the continuance
of life; therefore if a man eat flesh, hell will not open its mouth (to let him
escape out, after he has once fallen in)
குறள் 256
தினற்பொருட்டால் கொல்லா துலகெனின் யாரும்
விலைப்பொருட்டால் ஊன்றருவா ரில்
Thinarporuttaal Kollaadhu
Ulakenin Yaarum
Vilaipporuttaal Oondraruvaa Ril
Explanation
If the world does not destroy life for the
purpose of eating, then no one would sell flesh for the sake of money
குறள் 257
உண்ணாமை
வேண்டும்
புலாஅல்
பிறிதொன்றன்
புண்ண
துணர்வார்ப்
பெறின்
Unnaamai Ventum Pulaaal
Piridhondran
Punnadhu Unarvaarp Perin
Explanation
If men should come to know that flesh is nothing
but the unclean ulcer of a body, let them abstain from eating it
குறள் 258
செயிரின்
தலைப்பிரிந்த
காட்சியா
ருண்ணார்
உயிரின்
தலைப்பிரிந்த
ஊன்
Seyirin Thalaippirindha
Kaatchiyaar Unnaar
Uyirin Thalaippirindha Oon
Explanation
The wise, who have freed themselves from mental
delusion, will not eat the flesh which has been severed from an animal
குறள் 259
அவிசொரிந்
தாயிரம்
வேட்டலின்
ஒன்றன்
உயிர்செகுத்
துண்ணாமை
நன்று
Avisorin Thaayiram Vettalin
Ondran
Uyirsekuth Thunnaamai Nandru
Explanation
Not to kill and eat (the flesh of) an animal, is
better than the pouring forth of ghee etc, in a thousand sacrifices
குறள் 260
கொல்லான்
புலாலை
மறுத்தானைக்
கைகூப்பி
எல்லா
உயிருந்
தொழும்
Kollaan Pulaalai
Maruththaanaik Kaikooppi
Ellaa Uyirun Thozhum
Explanation
All creatures will join their hands together,
and worship him who has never taken away life, nor eaten flesh
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: தவம்/Penance/Thavam
இயல்/ChapterGroup/Iyal: துறவறவியல்/Ascetic Virtue/Thuravaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 261
உற்றநோய்
நோன்றல்
உயிர்க்குறுகண்
செய்யாமை
அற்றே
தவத்திற்
குரு
Utranoi Nondral Uyirkkurukan
Seyyaamai
Atre Thavaththir Kuru
Explanation
The nature of religious discipline consists, in
the endurance (by the ascetic) of the sufferings which it brings on himself,
and in abstaining from giving pain to others
குறள் 262
தவமுந்
தவமுடையார்க்
காகும்
அவமதனை
அஃதிலார்
மேற்கொள்
வது
Thavamum Thavamutaiyaarkku
Aakum Adhanai
Aqdhilaar Merkol Vadhu
Explanation
Austerities can only be borne, and their
benefits enjoyed, by those who have practised them (in a former birth); it will
be useless for those who have not done so, to attempt to practise them (now)
குறள் 263
துறந்தார்க்குத் துப்புரவு வேண்டி மறந்தார்கொன்
மற்றை
யவர்கள்
தவம்
Thurandhaarkkuth Thuppuravu
Venti Marandhaarkol
Matrai Yavarkal Thavam
Explanation
It is to provide food etc, for the ascetics who
have abandoned (the desire of earthly possessions) that other persons have
forgotten (to practise) austerity ?
குறள் 264
ஒன்னார்த்
தெறலும்
உவந்தாரை
யாக்கலும்
எண்ணின்
தவத்தான்
வரும்
Onnaarth Theralum
Uvandhaarai Aakkalum
Ennin Thavaththaan Varum
Explanation
If (the ascetic) desire the destruction of his
enemies, or the aggrandizement of his friends, it will be effected by (the
power of) his austerities
குறள் 265
வேண்டிய
வேண்டியாங்
கெய்தலால்
செய்தவம்
ஈண்டு
முயலப்
படும்
Ventiya Ventiyaang
Keydhalaal Seydhavam
Eentu Muyalap Patum
Explanation
Religious dislipline is practised in this world,
because it secures the attainment of whatever one may wish to enjoy (in the
world to come)
குறள் 266
தவஞ்செய்வார்
தங்கருமஞ்
செய்வார்மற்
றல்லார்
அவஞ்செய்வார்
ஆசையுட்
பட்டு
Thavanj Cheyvaar
Thangarumanj Cheyvaarmar Rallaar
Avanjeyvaar Aasaiyut Pattu
Explanation
Those discharge their duty who perform
austerities; all others accomplish their own destruction, through the
entanglement of the desire (of riches and sensual pleasure)
குறள் 267
சுடச்சுடரும்
பொன்போல்
ஒளிவிடுந்
துன்பஞ்
சுடச்சுட
நோற்கிற்
பவர்க்கு
Sutachchutarum Ponpol
Olivitum Thunpanjjch
Utachchuta Norkir Pavarkku
Explanation
Just as gold is purified as heated in the fire,
will those shine, who have endured the burning of pain (in frequent
austerities)
குறள் 268
தன்னுயிர் தானறப் பெற்றானை ஏனைய
மன்னுயி ரெல்லாந் தொழும்
Thannuyir Thaanarap
Petraanai Enaiya
Mannuyi Rellaan Thozhum
Explanation
All other creatures will worship him who has
attained the control of his own soul
குறள் 269
கூற்றங்
குதித்தலுங்
கைகூடும்
நோற்றலின்
ஆற்றல்
தலைப்பட்
டவர்க்கு
Kootram Kudhiththalum
Kaikootum Notralin
Aatral Thalaippat Tavarkkul
Explanation
Those who have attained the power which
religious discipline confers, will be able also to pass the limit of Yama, (the
God of death)
குறள் 270
இலர்பல
ராகிய
காரணம்
நோற்பார்
சிலர்பலர்
நோலா
தவர்
Ilarpala Raakiya Kaaranam
Norpaar
Silarpalar Nolaa Thavar
Explanation
Because there are few who practise austerity and
many who do not, there are many destitute and few rich in this world
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: கூடா ஒழுக்கம்/Imposture/Kootaavozhukkam
இயல்/ChapterGroup/Iyal: துறவறவியல்/Ascetic Virtue/Thuravaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 271
வஞ்ச
மனத்தான்
படிற்றொழுக்கம்
பூதங்கள்
ஐந்தும்
அகத்தே
நகும்
Vanja Manaththaan
Patitrozhukkam Poodhangal
Aindhum Akaththe Nakum
Explanation
The five elements (of his body) will laugh
within him at the feigned conduct of the deceitful minded man
குறள் 272
வானுயர்
தோற்றம்
எவன்செய்யுந்
தன்நெஞ்சத்
தானறி
குற்றப்
படின்
Vaanuyar Thotram Evanseyyum
Thannenjam
Thaanari Kutrap Patin
Explanation
What avails an appearance (of sanctity) high as
heaven, if his mind suffers (the indulgence) of conscious sin
குறள் 273
வலியில்
நிலைமையான்
வல்லுருவம்
பெற்றம்
புலியின்தோல்
போர்த்துமேய்ந்
தற்று
Valiyil Nilaimaiyaan
Valluruvam Petram
Puliyindhol Porththumeyn Thatru
Explanation
The assumed appearance of power, by a man who
has no power (to restrain his senses and perform austerity), is like a cow
feeding on grass covered with a tiger's skin
குறள் 274
தவமறைந்
தல்லவை
செய்தல்
புதல்மறைந்து
வேட்டுவன்
புள்சிமிழ்த்
தற்று
Thavamaraindhu Allavai
Seydhal Pudhalmaraindhu
Vettuvan Pulsimizhth Thatru
Explanation
He who hides himself under the mask of an
ascetic and commits sins, like a sportsman who conceals himself in the thicket
to catch birds
குறள் 275
பற்றற்றேம்
என்பார்
படிற்றொழுக்கம்
எற்றெற்றென்
றேதம்
பலவுந்
தரும்
Patratrem Enpaar
Patitrozhukkam Etretrendru
Edham Palavun Tharum
Explanation
The false conduct of those who say they have
renounced all desire will one day bring them sorrows that will make them cry
out, "Oh! what have we done, what have we done."
குறள் 276
நெஞ்சின்
துறவார்
துறந்தார்போல்
வஞ்சித்து
வாழ்வாரின்
வன்கணா
ரில்
Nenjin Thuravaar
Thurandhaarpol Vanjiththu
Vaazhvaarin Vankanaar Il
Explanation
Amongst living men there are none so
hard-hearted as those who without to saking (desire) in their heart, falsely
take the appearance of those who have forsaken (it)
குறள் 277
புறங்குன்றி
கண்டனைய
ரேனும்
அகங்குன்றி
மூக்கிற்
கரியா
ருடைத்து
Purangundri Kantanaiya
Renum Akangundri
Mukkir Kariyaar Utaiththu
Explanation
(The world) contains persons whose outside
appears (as fair) as the (red) berry of the Abrus, but whose inside is as black
as the nose of that berry
குறள் 278
மனத்தது
மாசாக
மாண்டார்நீ
ராடி
மறைந்தொழுகு
மாந்தர்
பலர்
Manaththadhu Maasaaka
Maantaar Neeraati
Maraindhozhuku Maandhar Palar
Explanation
35 There are many men of masked conduct, who
perform their ablutions, and (make a show) of
குறள் 279
கணைகொடியது
யாழ்கோடு
செவ்விதாங்
கனை
வினைபடு
பாலாற்
கொளல்
Kanaikotidhu Yaazhkotu
Sevvidhuaang Kanna
Vinaipatu Paalaal Kolal
Explanation
As, in its use, the arrow is crooked, and the
curved lute is straight, so by their deeds, (and not by their appearance) let
(the uprightness or crookedness of) men be estimated
குறள் 280
மழித்தலும்
நீட்டலும்
வேண்டா
உலகம்
பழித்த
தொழித்து
விடின்
Mazhiththalum Neettalum
Ventaa Ulakam
Pazhiththadhu Ozhiththu Vitin
Explanation
There is no need of a shaven crown, nor of
tangled hair, if a man abstain from those deeds which the wise have condemned
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: கள்ளாமை/The Absence of Fraud/Kallaamai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: துறவறவியல்/Ascetic Virtue/Thuravaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 281
எள்ளாமை
வேண்டுவா
னென்பான்
எனைத்தொன்றுங்
கள்ளாமை
காக்கதன்
நெஞ்சு
Ellaamai Ventuvaan Enpaan
Enaiththondrum
Kallaamai Kaakkadhan Nenju
Explanation
Let him, who desires not to be despised, keep
his mind from (the desire of) defrauding another of the smallest thing
குறள் 282
உள்ளத்தால்
உள்ளலுந்
தீதே
பிறன்பொருளைக்
கள்ளத்தால்
கள்வே
மெனல்
Ullaththaal Ullalum Theedhe
Piranporulaik
Kallaththaal Kalvem Enal
Explanation
Even the thought (of sin) is sin; think not then
of crafiily stealing the property of another
குறள் 283
களவினா
லாகிய
ஆக்கம்
அளவிறந்
தாவது
போலக்
கெடும்
Kalavinaal Aakiya Aakkam
Alavirandhu
Aavadhu Polak Ketum
Explanation
The property, which is acquired by fraud, will
entirely perish, even while it seems to increase
குறள் 284
களவின்கண்
கன்றிய
காதல்
விளைவின்கண்
வீயா
விழுமந்
தரும்
Kalavinkan Kandriya Kaadhal
Vilaivinkan
Veeyaa Vizhumam Tharum
Explanation
The eager desire of defrauding others will, when
it brings forth its fruit, produce undying sorrow
குறள் 285
அருள்கருதி அன்புடைய ராதல் பொருள்கருதிப்
பொச்சாப்புப் பார்ப்பார்க ணில்
Arulkarudhi Anputaiya
Raadhal Porulkarudhip
Pochchaappup Paarppaarkan Il
Explanation
The study of kindness and the exercise of
benevolence is not with those who watch for another's forgetfulness, though
desire of his property
குறள் 286
அளவின்கண்
நின்றொழுக
லாற்றார்
களவின்கண்
கன்றிய
காத
லவர்
Alavinkan Nindrozhukal
Aatraar Kalavinkan
Kandriya Kaadha Lavar
Explanation
They cannot walk steadfastly, according to rule,
who eagerly desire to defraud others
குறள் 287
களவென்னுங்
காரறி
வாண்மை
அளவென்னும்
ஆற்றல்
புரிந்தார்க
ணில்
Kalavennum Kaarari Vaanmai
Alavennum
Aatral Purindhaarkanta Il
Explanation
That black-knowledge which is called fraud, is
not in those who desire that greatness which is called rectitude
குறள் 288
அளவறிந்தார்
நெஞ்சத்
தறம்போல
நிற்குங்
களவறிந்தார்
நெஞ்சில்
கரவு
Alavarindhaar Nenjath
Tharampola Nirkum
Kalavarindhaar Nenjil Karavu
Explanation
Deceit dwells in the mind of those who are
conversant with fraud, even as virtue in the minds of those who are conversant
with rectitude
குறள் 289
அளவல்ல
செய்தாங்கே
வீவர்
களவல்ல
மற்றைய
தேற்றா
தவர்
Alavalla Seydhaange Veevar
Kalavalla
Matraiya Thetraa Thavar
Explanation
Those, who are acquainted with nothing but
fraud, will perish in the very commission of transgression
குறள் 290
கள்வார்க்குத்
தள்ளும்
உயிர்நிலை
கள்ளார்க்குத்
தள்ளாது
புத்தே
ளுலகு
Kalvaarkkuth Thallum
Uyirnilai Kalvaarkkuth
Thallaadhu Puththe Lulaku
Explanation
Even their body will fail the fraudulent; but
even the world of the gods will not fail those who are free from fraud
அதிகாரம்/Chapter/Adhigaram: வாய்மை/Veracity/Vaaimai
இயல்/ChapterGroup/Iyal: துறவறவியல்/Ascetic Virtue/Thuravaraviyal
பால்/Section/Paal: அறத்துப்பால்/Virtue/Araththuppaal
குறள் 291
வாய்மை
எனப்படுவ
தியாதெனின்
யாதொன்றந்
தீமை
யிலாத
சொலல்
Vaaimai Enappatuvadhu
Yaadhenin Yaadhondrum
Theemai Ilaadha Solal
Explanation
Truth is the speaking of such words as are free
from the least degree of evil (to others)
குறள் 292
பொய்ம்மையும் வாய்மை யிடத்த புரைதீர்ந்த
நன்மை பயக்கு மெனின்
Poimaiyum Vaaimai Yitaththa
Puraidheerndha
Nanmai
Payakkum Enin
Explanation
Even
falsehood has the nature of truth, if it confer a benefit that is free from
fault
குறள் 293
தன்நெஞ் சறிவது பொய்யற்க பொய்த்தபின்
தன்நெஞ்சே தன்னைச் சுடும்
Thannenj Charivadhu
Poiyarka Poiththapin
Thannenje
Thannaich Chutum
Explanation
Let not a
man knowingly tell a lie; for after he has told the lie, his mind will burn him
(with the memory of his guilt)
குறள் 294
உள்ளத்தாற் பொய்யா தொழுகின் உலகத்தார்
உள்ளத்து ளெல்லாம் உளன்
Ullaththaar Poiyaa
Thozhukin Ulakaththaar
Ullaththu
Lellaam Ulan
Explanation
He who,
in his conduct, preserves a mind free from deceit, will dwell in the minds of
all men
குறள் 295
மனத்தொடு வாய்மை மொழியின் தவத்தொடு
தானஞ்செய் வாரின் தலை
Manaththotu Vaaimai
Mozhiyin Thavaththotu
Thaananjey
Vaarin Thalai
Explanation
He, who
speaks truth with all his heart, is superior to those who make gifts and
practise austerities
குறள் 296
பொய்யாமை யன்ன புகழில்லை எய்யாமை
எல்லா அறமுந் தரும்
Poiyaamai Anna Pukazhillai
Eyyaamai
Ellaa
Aramun Tharum
Explanation
There is
no praise like the praise of never uttering a falsehood: without causing any
suffering, it will lead to every virtue
குறள் 297
பொய்யாமை பொய்யாமை ஆற்றின் அறம்பிற
செய்யாமை செய்யாமை நன்று
Poiyaamai Poiyaamai Aatrin
Arampira
Seyyaamai
Seyyaamai Nandru
Explanation
If a man
has the power to abstain from falsehood, it will be well with him, even though
he practise no other virtue
குறள் 298
புறந்தூய்மை நீரா னமையும் அகந்தூய்மை
வாய்மையால் காணப் படும்
Puraldhooimai Neeraan
Amaiyum Akandhooimai
Vaaimaiyaal
Kaanap Patum
Explanation
Purity of
body is produced by water and purity of mind by truthfulness
குறள் 299
எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப்
பொய்யா விளக்கே விளக்கு
Ellaa Vilakkum Vilakkalla
Saandrorkkup
Poiyaa
Vilakke Vilakku
Explanation
All lamps
of nature are not lamps; the lamp of truth is the lamp of the wise
குறள் 300
யாமெய்யாக் கண்டவற்று ளில்லை எனைத்தொன்றும்
வாய்மையின் நல்ல பிற
Yaameyyaak Kantavatrul
Illai Enaiththondrum
Vaaimaiyin
Nalla Pira
Explanation
Amidst
all that we have seen (described) as real (excellence), there is nothing so
good as truthfulness